скалатнути
СКАЛАТНУТИ, ну, неш, док., рідко. Однокр. до калатати. Скалатнув дзвіночок - кінець уроку (Збан., Сеспель, 1961, 200); У Михайлини радісно скалатнуло серце - ну, повертається, нарешті, уперте дівча (Збан., Між.. людьми, 1955, 153); // безос., перех. Дуже схвилювати, приголомшити. - Лікар сказав - смертельна хвороба. Одарку так скалатнуло, що вона справді мало не врізала дуба з переляку (Збан., Малин. дзвін, 1958, 71).
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
---|---|---|
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | скалатну | скалатнемо |
2 особа | скалатнеш | скалатнете |
3 особа | скалатне | скалатнуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
Чоловічий рід | скалатнув | скалатнули |
Жіночий рід | скалатнула | |
Середній рід | скалатнуло | |
НАКАЗОВИЙ СПОСІБ | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | скалатнімо | |
2 особа | скалатни | скалатніть |
ДІЄПРИСЛІВНИК | ||
Минулий час | скалатнувши |