трактатний
ТРАКТАТНИЙ, а, е. Прикм. до трактат. Трактатні положення; // Власт. трактатові (у 2 знач.). Перші 15 байок Г. Сковороди, справді, характеризує фабулярний спосіб викладу моралі, а решту - параболічний або трактатний (Рад. літ-во, 8, 1965, 27).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | трактатний | трактатна | трактатне | трактатні |
Родовий | трактатного | трактатної | трактатного | трактатних |
Давальний | трактатному | трактатній | трактатному | трактатним |
Знахідний | трактатний, трактатного | трактатну | трактатне | трактатні, трактатних |
Орудний | трактатним | трактатною | трактатним | трактатними |
Місцевий | на/у трактатному, трактатнім | на/у трактатній | на/у трактатному, трактатнім | на/у трактатних |