украпленик
УКРАПЛЕНИК, -а, ч. Див. украплення 2.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | украпленик | украпленики |
Родовий | украпленика | украплеників |
Давальний | украпленикові, украпленику | украпленикам |
Знахідний | украпленик | украпленики |
Орудний | украплеником | украплениками |
Місцевий | на/у украпленику | на/у украплениках |
Кличний | украпленику | украпленики |