ухвалювання
УХВАЛЮВАННЯ, я, с . Дія за знач. ухвалювати1.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ухвалювання | ухвалювання |
Родовий | ухвалювання | ухвалювань |
Давальний | ухвалюванню | ухвалюванням |
Знахідний | ухвалювання | ухвалювання |
Орудний | ухвалюванням | ухвалюваннями |
Місцевий | на/у ухвалюванні | на/у ухвалюваннях |
Кличний | ухвалювання | ухвалювання |