фарбистий
ФАРБИСТИЙ, а, е, рідко. Те саме, що барвистий. Між чоловіками квітли святкові керсетки молодих куркулих, вив'язаних фарбистими хустками (Мик., II, 1957, 359); Вона стежила в нім [дзеркалі] за своєю ходою, бачила себе таку, як щодня оці два останні роки. Пава. Пишна, фарбиста, красива пава (Досв., Вибр., 1959, 231).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | фарбистий | фарбиста | фарбисте | фарбисті |
Родовий | фарбистого | фарбистої | фарбистого | фарбистих |
Давальний | фарбистому | фарбистій | фарбистому | фарбистим |
Знахідний | фарбистий, фарбистого | фарбисту | фарбисте | фарбисті, фарбистих |
Орудний | фарбистим | фарбистою | фарбистим | фарбистими |
Місцевий | на/у фарбистому, фарбистім | на/у фарбистій | на/у фарбистому, фарбистім | на/у фарбистих |