хапатня
ХАПАТНЯ, і, ж., розм. 1. Поспіх, хапанина. Там така хапатня, що не вхопиш (Сл. Гр.); Хапатню таку зробили, що духом забрали всю солому (Сл. Гр.).
2. перен. Побори, грабіж (у 2 знач.). Ваша [гуцулів] гордість показалася непридатною, ваша чесність шкідливою, ваш уклад життя непідхожим до атмосфери хапатні і здирства, що принесли до вас культуртрегери (Хотк., II, 1966, 375).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | хапатня | хапатні |
Родовий | хапатні | хапатней |
Давальний | хапатні | хапатням |
Знахідний | хапатню | хапатні |
Орудний | хапатнею | хапатнями |
Місцевий | на/у хапатні | на/у хапатнях |
Кличний | хапатне | хапатні |