цигарниця
ЦИГАРНИЦЯ, і, ж. 1. Жін. до цигарник.
2. Коробка або ящичок для зберігання цигарок (сигар); портсигар. Аж у малій кишені, разом з олівцем та цигарницею, знаходить Ілько бажане (Козл., Ю. Крук, 1950, 61); Сахно мовчала. Гальванеску теж замовк і забігав по кімнаті. Він шукав сигари. Але цигарниця була порожня (Смолич, Прекр. катастр., 1956, 100).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | цигарниця | цигарниці |
Родовий | цигарниці | цигарниць |
Давальний | цигарниці | цигарницям |
Знахідний | цигарницю | цигарниці, цигарниць |
Орудний | цигарницею | цигарницями |
Місцевий | на/у цигарниці | на/у цигарницях |
Кличний | цигарнице | цигарниці |