чапан
ЧАПАН, а, ч. Старовинний верхній селянський одяг у тюрксько-татарських народів, що нагадує жупан або короткий халат. Вдягнені [селяни] хто в чому міг. Бо були на них і ношені польські кунтуші і подільські свити, козачі чумарки і навіть татарські легкі, для літа чапани (Ле, Хмельницький, І, 1957, 394).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | чапан | чапани |
Родовий | чапана | чапанів |
Давальний | чапанові, чапану | чапанам |
Знахідний | чапан | чапани |
Орудний | чапаном | чапанами |
Місцевий | на/у чапані | на/у чапанах |
Кличний | чапане | чапани |