шрамуватий
ШРАМУВАТИЙ, а, е. Покритий шрамами. - Поїхала [Галина Сафронівна] до Івана Сидоровича..- і задоволена посмішка заграла на шрамуватому обличчі [шофера] (Піде., Віч-на-віч, 1962, 106); // Покритий подряпинами, порізами і т. ін. (про дерево). Підіймає берест віття,- кору зносить шрамувату - знак гарячий лихоліття в тілі дерева-солдата (Рудь, Дон. зорі, 1958, 87).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | шрамуватий | шрамувата | шрамувате | шрамуваті |
Родовий | шрамуватого | шрамуватої | шрамуватого | шрамуватих |
Давальний | шрамуватому | шрамуватій | шрамуватому | шрамуватим |
Знахідний | шрамуватий, шрамуватого | шрамувату | шрамувате | шрамуваті, шрамуватих |
Орудний | шрамуватим | шрамуватою | шрамуватим | шрамуватими |
Місцевий | на/у шрамуватому, шрамуватім | на/у шрамуватій | на/у шрамуватому, шрамуватім | на/у шрамуватих |