іррадіювання
ІРРАДІЮВАННЯ, я, с. , спец. Дія за знач. іррадіювати. Завдяки іррадіюванню дратливого процесу в усій центральній нервовій системі здійснюється.. рефлекс (Фізіол. вищої нерв. діяльн., 1951, 146).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | іррадіювання | іррадіювання |
Родовий | іррадіювання | іррадіювань |
Давальний | іррадіюванню | іррадіюванням |
Знахідний | іррадіювання | іррадіювання |
Орудний | іррадіюванням | іррадіюваннями |
Місцевий | на/у іррадіюванні | на/у іррадіюваннях |
Кличний | іррадіювання | іррадіювання |