анахоретний
АНАХОРЕТНИЙ, а, е, заст. Власт. анахоретові; пустельницький, відлюдний. Анахоретне життя в хуторських школах (Вас., IV, 1960, 40).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | анахоретний | анахоретна | анахоретне | анахоретні |
Родовий | анахоретного | анахоретної | анахоретного | анахоретних |
Давальний | анахоретному | анахоретній | анахоретному | анахоретним |
Знахідний | анахоретний, анахоретного | анахоретну | анахоретне | анахоретні, анахоретних |
Орудний | анахоретним | анахоретною | анахоретним | анахоретними |
Місцевий | на/у анахоретному, анахоретнім | на/у анахоретній | на/у анахоретному, анахоретнім | на/у анахоретних |