дегенерат
ДЕГЕНЕРАТ, а, ч. 1. Людина з ознаками дегенерації; виродженець.
2. перен., зневажл. Людина аморальної, негідної поведінки; виродок. - Дивно, що фашизм виносить на поверхню саме таких дегенератів, - міркував художник. - Дегенерат Гітлер, морфініст Герінг.. Мабуть, сама гнила атмосфера фашизму розплоджує такі мікроби (Гончар, III, 1959, 228).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | дегенерат | дегенерати |
Родовий | дегенерата | дегенератів |
Давальний | дегенератові, дегенерату | дегенератам |
Знахідний | дегенерата | дегенератів |
Орудний | дегенератом | дегенератами |
Місцевий | на/у дегенераті, дегенератові | на/у дегенератах |
Кличний | дегенерате | дегенерати |