драпірований
ДРАПІРОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до драпірувати. На фоні скляних дверей, драпірованих білим маркізетом, ледь значиться профіль дівочого силуету (Вільде, На порозі, 1955, 210); * У порівн. Над головою розгорнулось по-осінньому вже густо-синє, ультрамаринове, оксамитове небо, ніби драпіроване на сцені (Коп., Земля.., 1957, 258).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | драпірований | драпірована | драпіроване | драпіровані |
Родовий | драпірованого | драпірованої | драпірованого | драпірованих |
Давальний | драпірованому | драпірованій | драпірованому | драпірованим |
Знахідний | драпірований, драпірованого | драпіровану | драпіроване | драпіровані, драпірованих |
Орудний | драпірованим | драпірованою | драпірованим | драпірованими |
Місцевий | на/у драпірованому, драпірованім | на/у драпірованій | на/у драпірованому, драпірованім | на/у драпірованих |