наметний
НАМЕТНИЙ, а, е. Який складається з наметів (у 1 знач.). Створюється для любителів відпочивати на свіжому повітрі наметний табір (Рад. Укр., 19.11 1964, 4).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | наметний | наметна | наметне | наметні |
Родовий | наметного | наметної | наметного | наметних |
Давальний | наметному | наметній | наметному | наметним |
Знахідний | наметний, наметного | наметну | наметне | наметні, наметних |
Орудний | наметним | наметною | наметним | наметними |
Місцевий | на/у наметному, наметнім | на/у наметній | на/у наметному, наметнім | на/у наметних |