прагма
ПРАГМА, -и, ж. У Стародавній Греції – виникаюча із суміші людуса і сторге безпристрасна, така, що легко піддається свідомому контролю, любов з розрахунку.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | прагма | прагми |
Родовий | прагми | прагм |
Давальний | прагмі | прагмам |
Знахідний | прагму | прагми |
Орудний | прагмою | прагмами |
Місцевий | на/у прагмі | на/у прагмах |
Кличний | прагмо | прагми |