праукраїнці
ПРАУКРАЇНЦІ, -ів, мн. (одн. праукраїнець, -нця, ч.; праукраїнка, -и, ж.). Передісторичні жителі України; праукраїнці обожнювали всі явища природи, небесні світила, дерева, річки, поклоняючись багатьом богам; тобто їм був властивий політеїзм (багатобожжя).
праукраїнець
ПРАУКРАЇНЕЦЬ, -нця, ч. Див. праукраїнці.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | праукраїнець | праукраїнці |
Родовий | праукраїнця | праукраїнців |
Давальний | праукраїнцю | праукраїнцям |
Знахідний | праукраїнця | праукраїнців |
Орудний | праукраїнці | праукраїнцями |
Місцевий | на/у праукраїнцем | на/у праукраїнцях |
Кличний | праукраїнце | праукраїнці |
праукраїнка
ПРАУКРАЇНКА, -и, ч. Див. праукраїнці.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | праукраїнка | праукраїнки |
Родовий | праукраїнки | праукраїнок |
Давальний | праукраїнці | праукраїнкам |
Знахідний | праукраїнку | праукраїнок |
Орудний | праукраїнкою | праукраїнками |
Місцевий | на/у праукраїнці | на/у праукраїнках |
Кличний | праукраїнко | праукраїнки |