сідлуватий
СІДЛУВАТИЙ, а, е. З сідловиною. Спина у коня сідлувата.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | сідлуватий | сідлувата | сідлувате | сідлуваті |
Родовий | сідлуватого | сідлуватої | сідлуватого | сідлуватих |
Давальний | сідлуватому | сідлуватій | сідлуватому | сідлуватим |
Знахідний | сідлуватий, сідлуватого | сідлувату | сідлувате | сідлуваті, сідлуватих |
Орудний | сідлуватим | сідлуватою | сідлуватим | сідлуватими |
Місцевий | на/у сідлуватому, сідлуватім | на/у сідлуватій | на/у сідлуватому, сідлуватім | на/у сідлуватих |