укутаний
УКУТАНИЙ (ВКУТАНИЙ), а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до укутати. В Переяслав на велику Раду Ішли козацькі вдови, несучи У рядна вкутаних сиріт-маляток (Забашта, Вибр., 1958, 96); * Образно. З мого вікна видніється хатина. Закидана сухолистом рудим, І голий клен, в калюжі по коліна, Лиш головою вкутаний у дим (Бичко, Простота, 1963, 153).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | укутаний | укутана | укутане | укутані |
Родовий | укутаного | укутаної | укутаного | укутаних |
Давальний | укутаному | укутаній | укутаному | укутаним |
Знахідний | укутаний, укутаного | укутану | укутане | укутані, укутаних |
Орудний | укутаним | укутаною | укутаним | укутаними |
Місцевий | на/у укутаному, укутанім | на/у укутаній | на/у укутаному, укутанім | на/у укутаних |