карамель
КАРАМЕЛЬ, і, ж. 1. збірн. Сорт твердих цукерок, які виготовляють із цукру та патоки з додаванням ароматних і фарбувальних речовин. Після штампування й охолодження готова карамель надходить на швидкодіючі загортальні автомати (Наука.., 1, 1955, 14).
2. спец. Палений цукор, що вживається для фарбування кондитерських виробів.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | карамель | карамелі |
Родовий | карамелі | карамелей |
Давальний | карамелі | карамелям |
Знахідний | карамель | карамелі |
Орудний | карамеллю | карамелями |
Місцевий | на/у карамелі | на/у карамелях |
Кличний | карамеле | карамелі |