клейкуватий
КЛЕЙКУВАТИЙ, а, е. Трохи клейкий. Клейкувата маса.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | клейкуватий | клейкувата | клейкувате | клейкуваті |
Родовий | клейкуватого | клейкуватої | клейкуватого | клейкуватих |
Давальний | клейкуватому | клейкуватій | клейкуватому | клейкуватим |
Знахідний | клейкуватий, клейкуватого | клейкувату | клейкувате | клейкуваті, клейкуватих |
Орудний | клейкуватим | клейкуватою | клейкуватим | клейкуватими |
Місцевий | на/у клейкуватому, клейкуватім | на/у клейкуватій | на/у клейкуватому, клейкуватім | на/у клейкуватих |