коминарчук
КОМИНАРЧУК, КОМИНЯРЧУК, а, ч., діал. Хлопець-сажотрус. Малий обмурзаний коминарчук стояв у хвіртці (Фр., V, 1951, 343).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | коминарчук | коминарчуки |
Родовий | коминарчука | коминарчуків |
Давальний | коминарчукові, коминарчуку | коминарчукам |
Знахідний | коминарчука | коминарчуків |
Орудний | коминарчуком | коминарчуками |
Місцевий | на/у коминарчуку, коминарчукові | на/у коминарчуках |
Кличний | коминарчуку | коминарчуки |