прискалений
ПРИСКАЛЕНИЙ, а, е, розм. Дієпр. пас. мин. ч. до прискалити. Його праве око трохи прискалене від їдкого диму коротенької люлечки-зіньківки (Ільч., Козацьк. роду.., 1958, 38); Павло заговорив тихо, поволі, раз у раз підморгуючи до хлопців прискаленим оком (Кучер, Прощай.., 1957, 407); З кожним приїздом Артем Климович стає трішки-трішки старішим. Частіше кліпає прискаленим оком, на чолі густішає зморщок (Земляк, Гнівний Стратіон, 1960, 420).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | прискалений | прискалена | прискалене | прискалені |
Родовий | прискаленого | прискаленої | прискаленого | прискалених |
Давальний | прискаленому | прискаленій | прискаленому | прискаленим |
Знахідний | прискалений, прискаленого | прискалену | прискалене | прискалені, прискалених |
Орудний | прискаленим | прискаленою | прискаленим | прискаленими |
Місцевий | на/у прискаленому, прискаленім | на/у прискаленій | на/у прискаленому, прискаленім | на/у прискалених |