тарабарський
ТАРАБАРСЬКИЙ, а, е, розм. Незрозумілий для сприймання. Він лаявся всякими тарабарськими словами, щось мимрив (Ільч., Козацьк. роду.., 1958, 467).
@ Тарабарська грамота: а) (іст.) один із видів тайнопису в південнослов'янських та давньоруських кириличних рукописах; б) щось безглузде; зовсім незрозуміле.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | тарабарський | тарабарська | тарабарське | тарабарські |
Родовий | тарабарського | тарабарської | тарабарського | тарабарських |
Давальний | тарабарському | тарабарській | тарабарському | тарабарським |
Знахідний | тарабарський, тарабарського | тарабарську | тарабарське | тарабарські, тарабарських |
Орудний | тарабарським | тарабарською | тарабарським | тарабарськими |
Місцевий | на/у тарабарському, тарабарськім | на/у тарабарській | на/у тарабарському, тарабарськім | на/у тарабарських |