уварювання
УВАРЮВАННЯ (ВВАРЮВАННЯ), я, с. Дія за знач. уварювати й уварюватися. Карамельну масу приготовляють уварюванням цукру з патокою (Укр. страви, 1957, 323).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | уварювання | уварювання |
Родовий | уварювання | уварювань |
Давальний | уварюванню | уварюванням |
Знахідний | уварювання | уварювання |
Орудний | уварюванням | уварюваннями |
Місцевий | на/у уварюванні | на/у уварюваннях |
Кличний | уварювання | уварювання |