чудернацтво
ЧУДЕРНАЦТВО, а, с. Властивість за знач. чудернацький. Мудра планіровка саду вражала своїм чудернацтвом (Смолич, Прекр. катастр., 1956, 21).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | чудернацтво | чудернацтва |
Родовий | чудернацтва | чудернацтв |
Давальний | чудернацтву | чудернацтвам |
Знахідний | чудернацтво | чудернацтва |
Орудний | чудернацтвом | чудернацтвами |
Місцевий | на/у чудернацтві | на/у чудернацтвах |
Кличний | чудернацтво | чудернацтва |