інтелігентка
ІНТЕЛІГЕНТКА, и, ж. Жін. до інтелігент. Вона, і ставши вчителькою, зовсім не набула рис інтелігентки (Збан., Малин. дзвін, 1958, 200).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | інтелігентка | інтелігентки |
Родовий | інтелігентки | інтелігенток |
Давальний | інтелігентці | інтелігенткам |
Знахідний | інтелігентку | інтелігенток |
Орудний | інтелігенткою | інтелігентками |
Місцевий | на/у інтелігентці | на/у інтелігентках |
Кличний | інтелігентко | інтелігентки |