знахарський
ЗНАХАРСЬКИЙ, рідко ЗНАХОРСЬКИЙ, ЗНАХУРСЬКИЙ, а, е, заст. Стос. до знахарства, знахорства, знахурства. Не зіллям наговорним, не чарами знахарськими, а сльозами, щирим признанням, клятвою подружньої вірності розчулила вона Прохорове серце, повернула його до сім'ї (Шиян, Баланда, 1957, 235).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | знахарський | знахарська | знахарське | знахарські |
Родовий | знахарського | знахарської | знахарського | знахарських |
Давальний | знахарському | знахарській | знахарському | знахарським |
Знахідний | знахарський, знахарського | знахарську | знахарське | знахарські, знахарських |
Орудний | знахарським | знахарською | знахарським | знахарськими |
Місцевий | на/у знахарському, знахарськім | на/у знахарській | на/у знахарському, знахарськім | на/у знахарських |