стабунювання
СТАБУНЮВАННЯ, я, с. Дія за знач. стабунювати. Стабунювання коней.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | стабунювання | стабунювання |
Родовий | стабунювання | стабунювань |
Давальний | стабунюванню | стабунюванням |
Знахідний | стабунювання | стабунювання |
Орудний | стабунюванням | стабунюваннями |
Місцевий | на/у стабунюванні | на/у стабунюваннях |
Кличний | стабунювання | стабунювання |