атрамент
АТРАМЕНТ, у, ч., заст. Чорнило. Можна олівець витерти гумою, а як хтось так хоче, То можна й атраментом перекреслити (Л. Укр., V, 1956, 406); Я пишу червоним атраментом, Атраментом червоним, як кров (Еллан, І, 1958, 61); Помацки відшукує Сагайдачний дощечку... Кладе на неї білий аркуш і вмочує вигострене гусяче перо в атрамент (Тулуб, Людолови, II, 1957, 588).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | атрамент | атраменти |
Родовий | атраменту | атраментів |
Давальний | атраментові, атраменту | атраментам |
Знахідний | атрамент | атраменти |
Орудний | атраментом | атраментами |
Місцевий | на/у атраменті | на/у атраментах |
Кличний | атраменте | атраменти |