відпрацьований
ВІДПРАЦЬОВАНИЙ, а, е. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до відпрацювати 1. Для шоферів нормодень визначали за подорожніми листами і відпрацьованим часом (Колг. Укр., 3, 1961, 10).
2. прикм., спец. Те саме, що спрацьований. Для.. випускання з циліндра відпрацьованих газів служить розподільний механізм двигуна (Автомоб., 1957, 18).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | відпрацьований | відпрацьована | відпрацьоване | відпрацьовані |
Родовий | відпрацьованого | відпрацьованої | відпрацьованого | відпрацьованих |
Давальний | відпрацьованому | відпрацьованій | відпрацьованому | відпрацьованим |
Знахідний | відпрацьований, відпрацьованого | відпрацьовану | відпрацьоване | відпрацьовані, відпрацьованих |
Орудний | відпрацьованим | відпрацьованою | відпрацьованим | відпрацьованими |
Місцевий | на/у відпрацьованому, відпрацьованім | на/у відпрацьованій | на/у відпрацьованому, відпрацьованім | на/у відпрацьованих |