галапас
ГАЛАПАС, а, ч., діал. Дармоїд. Мов нараз світ погас, зблід наш Мирко, як хустина; вже сварить його й дитина, що він трут і галапас (Мак., Вибр., 1954, 433);
* Образно. Де розсядеться один такий галапас [будяк], там зараз біля нього видно цілу громаду менших, мабуть, паростків із його кореня (Фр., IV, 1950, 325).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | галапас | галапаси |
Родовий | галапаса | галапасів |
Давальний | галапасові, галапасу | галапасам |
Знахідний | галапаса | галапасів |
Орудний | галапасом | галапасами |
Місцевий | на/у галапасі, галапасові | на/у галапасах |
Кличний | галапасе | галапаси |