деградуючий
ДЕГРАДУЮЧИЙ, а, е. Дієпр. акт. теп. ч. до деградувати. Тяжіння до пустої абстракції, яка нічого не виражає, .. - повсюдне явище в деградуючій літературі та мистецтві західного декадансу (Про багатство л-ри, 1959, 17).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | деградуючий | деградуюча | деградуюче | деградуючі |
Родовий | деградуючого | деградуючої | деградуючого | деградуючих |
Давальний | деградуючому | деградуючій | деградуючому | деградуючим |
Знахідний | деградуючий, деградуючого | деградуючу | деградуюче | деградуючі, деградуючих |
Орудний | деградуючим | деградуючою | деградуючим | деградуючими |
Місцевий | на/у деградуючому, деградуючім | на/у деградуючій | на/у деградуючому, деградуючім | на/у деградуючих |