затемнений
ЗАТЕМНЕНИЙ, а, е. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до затемнити. Перед солдатом пройде знову, як уві сні, прифронтова, вночі затемнена Москва (Уп., Вітчизна миру, 1951, 52); [Прісцілла:] Святого духа я благала ревне зміцнити думку, просвітити пам'ять, розхитану й затемнену від мук... (Л. Укр., II, 1951, 449).
2. у знач. прикм. Незрозумілий, невиразний.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | затемнений | затемнена | затемнене | затемнені |
Родовий | затемненого | затемненої | затемненого | затемнених |
Давальний | затемненому | затемненій | затемненому | затемненим |
Знахідний | затемнений, затемненого | затемнену | затемнене | затемнені, затемнених |
Орудний | затемненим | затемненою | затемненим | затемненими |
Місцевий | на/у затемненому, затемненім | на/у затемненій | на/у затемненому, затемненім | на/у затемнених |