зацукрований
ЗАЦУКРОВАНИЙ, а, е. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до зацукрувати.
2. у знач. прикм. Який зацукрувався.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | зацукрований | зацукрована | зацукроване | зацукровані |
Родовий | зацукрованого | зацукрованої | зацукрованого | зацукрованих |
Давальний | зацукрованому | зацукрованій | зацукрованому | зацукрованим |
Знахідний | зацукрований, зацукрованого | зацукровану | зацукроване | зацукровані, зацукрованих |
Орудний | зацукрованим | зацукрованою | зацукрованим | зацукрованими |
Місцевий | на/у зацукрованому, зацукрованім | на/у зацукрованій | на/у зацукрованому, зацукрованім | на/у зацукрованих |