карантинний
КАРАНТИННИЙ, а, е. 1. Стос. до карантину (у 1 знач.), пов'язаний з ним. Щоб якнайдовше вберегти.. кущі від зараження, треба застосовувати карантинні й агрономічні заходи (Наука.., 2, 1957, 22); Карантинний строк; Карантинне посвідчення; // Який вимагає застосування карантину.
2. Прикм. до карантин 2. Далеко-далеко на ріжку в карантинній пристані тихо повертався ліхтар на маяку (Н.-Лев., V, 1966, 141).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | карантинний | карантинна | карантинне | карантинні |
Родовий | карантинного | карантинної | карантинного | карантинних |
Давальний | карантинному | карантинній | карантинному | карантинним |
Знахідний | карантинний, карантинного | карантинну | карантинне | карантинні, карантинних |
Орудний | карантинним | карантинною | карантинним | карантинними |
Місцевий | на/у карантинному, карантиннім | на/у карантинній | на/у карантинному, карантиннім | на/у карантинних |