лазар
ЛАЗАР, я, ч., заст. Жебрак. Хто всякі квітки хлопцям пришиває? - я, Варка Луценкова; хто .. лазарів передражнює? - я! (Мирний, І, 1954, 71).
@ Співати (заводити) лазаря - скаржитися, прикидатися нещасним, обійденим долею. - Та що казать - підкупили, він і почав лазаря співати (Вас., III, 1960, 219); - Ну, завели лазаря, тепер до вечора не замовкнуть [жінки],- мовила Соломія (Добр., Тече річка.., 1961, 298).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | лазар | лазарі |
Родовий | лазаря | лазарів |
Давальний | лазареві, лазарю | лазарям |
Знахідний | лазаря | лазарів |
Орудний | лазарем | лазарями |
Місцевий | на/у лазарі, лазареві | на/у лазарях |
Кличний | лазарю | лазарі |
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | Лазар | Лазарі |
Родовий | Лазаря | Лазарів |
Давальний | Лазареві, Лазарю | Лазарям |
Знахідний | Лазаря | Лазарів |
Орудний | Лазарем | Лазарями |
Місцевий | на/у Лазарі, Лазареві | на/у Лазарях |
Кличний | Лазарю | Лазарі |