нежатий
НЕЖАТИЙ, а, е. Якого ще не жали, який стоїть на пні (про хлібні та інші трав'янисті рослини). Мартошине жито не раз висипалось нежате (Л. Укр., III, 1952, 636); // Покритий рослинами, які ніхто не жав. На вузькій лісовій галявині - нивка падалишнього жита, занедбана, нежата (Ю. Янов., Мир, 1956, 144).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | нежатий | нежата | нежате | нежаті |
Родовий | нежатого | нежатої | нежатого | нежатих |
Давальний | нежатому | нежатій | нежатому | нежатим |
Знахідний | нежатий, нежатого | нежату | нежате | нежаті, нежатих |
Орудний | нежатим | нежатою | нежатим | нежатими |
Місцевий | на/у нежатому, нежатім | на/у нежатій | на/у нежатому, нежатім | на/у нежатих |