неінтелігентний
НЕІНТЕЛІГЕНТНИЙ, а, е. Якому бракує інтелігентності; неосвічений, некультурний. Жінка його не сподобалась мені: неінтелігентна, нецікава (Коцюб., III, 1956, 168).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | неінтелігентний | неінтелігентна | неінтелігентне | неінтелігентні |
Родовий | неінтелігентного | неінтелігентної | неінтелігентного | неінтелігентних |
Давальний | неінтелігентному | неінтелігентній | неінтелігентному | неінтелігентним |
Знахідний | неінтелігентний, неінтелігентного | неінтелігентну | неінтелігентне | неінтелігентні, неінтелігентних |
Орудний | неінтелігентним | неінтелігентною | неінтелігентним | неінтелігентними |
Місцевий | на/у неінтелігентному, неінтелігентнім | на/у неінтелігентній | на/у неінтелігентному, неінтелігентнім | на/у неінтелігентних |