осучаснений
ОСУЧАСНЕНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до осучаснити. Дуже вже помітно дисгармонують у романі.. осучаснені роздуми героїв з ситуаціями і настроями початку війни (Вітч., 1, 1962, 146).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | осучаснений | осучаснена | осучаснене | осучаснені |
Родовий | осучасненого | осучасненої | осучасненого | осучаснених |
Давальний | осучасненому | осучасненій | осучасненому | осучасненим |
Знахідний | осучаснений, осучасненого | осучаснену | осучаснене | осучаснені, осучаснених |
Орудний | осучасненим | осучасненою | осучасненим | осучасненими |
Місцевий | на/у осучасненому, осучасненім | на/у осучасненій | на/у осучасненому, осучасненім | на/у осучаснених |