парашутний
ПАРАШУТНИЙ, а, е. 1. Прикм. до парашут і парашутист. Я дістав собі шмат парашутного стропа й ховав його од усіх (Ю. Янов., II, 1954, 79); Парашутний значок; // Признач. для виготовлення парашутів. Парашутне полотно; // Признач. для стрибків з парашута. Йду додому стежкою вузькою, вже крізь віти світяться вогні, парашутна вишка наді мною, і шумить мотор удалині (Сос., II, 1958, 7).
2. Стос. до парашутизму. Парашутна школа; Парашутні рекорди.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | парашутний | парашутна | парашутне | парашутні |
Родовий | парашутного | парашутної | парашутного | парашутних |
Давальний | парашутному | парашутній | парашутному | парашутним |
Знахідний | парашутний, парашутного | парашутну | парашутне | парашутні, парашутних |
Орудний | парашутним | парашутною | парашутним | парашутними |
Місцевий | на/у парашутному, парашутнім | на/у парашутній | на/у парашутному, парашутнім | на/у парашутних |