плануючий
ПЛАНУЮЧИЙ, а, е. Дієпр. акт. теп. ч. до планувати 1; // у знач. прикм. Плануючі організації.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | плануючий | плануюча | плануюче | плануючі |
Родовий | плануючого | плануючої | плануючого | плануючих |
Давальний | плануючому | плануючій | плануючому | плануючим |
Знахідний | плануючий, плануючого | плануючу | плануюче | плануючі, плануючих |
Орудний | плануючим | плануючою | плануючим | плануючими |
Місцевий | на/у плануючому, плануючім | на/у плануючій | на/у плануючому, плануючім | на/у плануючих |