намуштрований
НАМУШТРОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до намуштрувати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | намуштрований | намуштрована | намуштроване | намуштровані |
Родовий | намуштрованого | намуштрованої | намуштрованого | намуштрованих |
Давальний | намуштрованому | намуштрованій | намуштрованому | намуштрованим |
Знахідний | намуштрований, намуштрованого | намуштровану | намуштроване | намуштровані, намуштрованих |
Орудний | намуштрованим | намуштрованою | намуштрованим | намуштрованими |
Місцевий | на/у намуштрованому, намуштрованім | на/у намуштрованій | на/у намуштрованому, намуштрованім | на/у намуштрованих |