натуркування
НАТУРКУВАННЯ, я, с ., розм. Дія за знач. натуркувати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | натуркування | натуркування |
Родовий | натуркування | натуркувань |
Давальний | натуркуванню | натуркуванням |
Знахідний | натуркування | натуркування |
Орудний | натуркуванням | натуркуваннями |
Місцевий | на/у натуркуванні | на/у натуркуваннях |
Кличний | натуркування | натуркування |