кріпацький
КРІПАЦЬКИЙ, а, е, іст. 1. Прикм. до кріпак1. Уранці на майдані.. зібралась у купу.. кріпацька громада (Мирний, І, 1949, 378); Повставав [у палацах].. за бенкетом бенкет З дарової кріпацької праці (Граб., І, 1959, 172); Виїздить бундючно на майдан Владар кріпацьких душ, їх пан (Бажан, Роки, 1957, 242); // Власт. кріпакові, кріпакам. Се була байдужність кріпацька (Барв., Опов.., 1902, 20).
2. Стос. до кріпацтва (у 1 знач.). Димитрій.. заклинався зовсім відмінити кріпацькі закони Бориса Годунова (Ле, Побратими, 1954, 8); Почав [Базилевський] ще тугіше затягувати на Турбаях кріпацьку петлю (Гончар, Таврія, 1952, 193).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | кріпацький | кріпацька | кріпацьке | кріпацькі |
Родовий | кріпацького | кріпацької | кріпацького | кріпацьких |
Давальний | кріпацькому | кріпацькій | кріпацькому | кріпацьким |
Знахідний | кріпацький, кріпацького | кріпацьку | кріпацьке | кріпацькі, кріпацьких |
Орудний | кріпацьким | кріпацькою | кріпацьким | кріпацькими |
Місцевий | на/у кріпацькому, кріпацькім | на/у кріпацькій | на/у кріпацькому, кріпацькім | на/у кріпацьких |