архімандрит
АРХІМАНДРИТ, а, ч. Найвище духовне звання в монахів; титул ігумена монастиря; // Особа, що має цей титул. З монастиря.. У золоті, аж сяє. Сам архімандрит вихожає, Акафіст читає (Шевч., II, 1953, 137); Пиячив наш отець архімандрит з панотцями, роздаровував селян і монастирське майно родичам (Тулуб, Людолови, І, 1957, 77).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | архімандрит | архімандрити |
Родовий | архімандрита | архімандритів |
Давальний | архімандритові, архімандриту | архімандритам |
Знахідний | архімандрита | архімандритів |
Орудний | архімандритом | архімандритами |
Місцевий | на/у архімандриті, архімандритові | на/у архімандритах |
Кличний | архімандрите | архімандрити |